Wu Qianqing ve tüm Shuqing Yard, Wu Xuanran ve Mu Xiuwan’a haber bile vermeden Wu konağından bavullarıyla neşe içinde ayrıldı.
Wu Xianran o kadar öfkeliydi ki, Wu Qianqing’in manevi dantianını yeniden kazandığı ve Güney Avluyu terk ettiği söylendiğinde, bir sandalyede oturup nefes almak zorunda kaldı.
Wu Ruo’nun bunun farkında olmaması çok kötüydü, duysa daha da heyecanlanacaktı. Wu ailesinden ayrıldığından beri gülümsüyordu.
Kapıda bekleyen Hei Xuanyi bunu çok açık bir şekilde hissedebiliyordu. Wu Ruo, göğsünden bir şey çıkarılmış gibi sevinçle doluydu.
Wu Qianqing ve Guan Tong, Wu Ruo’nun onlar için satın aldığı yeni eve taşınma konusunda mutlu ama aynı zamanda gergindiler. Birgün Wu ailesinden ayrılabilecekleri hiç akıllarına gelmemişti. Çevreyi tanımak için hala biraz zamana ihtiyaçları vardı. Ama temiz ve narin olan evi ilk bakışta çok sevdiler. Ayrıca Hei Xin’in dediği gibi yeni ev Shuqing Yard’dan çok daha büyüktü. Çok fazla insan için kapasitesi vardı.
“Ruo, burası gerçekten çok güzel.” dedi Wu Xi sevinçle.
Herkes beğeniyle tasdikledi.
“Xuanyi’nin dördüncü kardeşi dekorasyonda çok yardımcı oldu. Beğenmediğiniz bir şey varsa düzeltebiliriz. Ah doğru ya! Dışarıdaki kapının üstündeki tabelaya, Qing Malikanesi yazdım. Baba, beğenmediysen değiştirebiliriz.”
Tüm Wu ailesiyle olan bağlantısını kesmeyi amaçladığı için buraya Qing Konağı adını vermişti.
Wu Qianqing başını salladı. Wu Ruo bir keresinde ona evin Hei Xuanyi’den bir hediye olduğunu tapuda onun adıyla kayıtlı olduğunu söyledi. Eğer taşınmazlarsa, ev boş kalacak ve heba olacaktı. Aksi takdirde, tüm ailesiyle birlikte buraya taşınacak yüzü olmazdı.
“Gerçekten güzel bir yer.” diyerek Guan Tong övdü. Shuqing Yard’dan bile daha iyiydi. Burada yaşarken, Wu ailesindeki o ikiyüzlülerle artık yüzleşmek zorunda değillerdi.
Wu Xi, Wu Qianqing’e, “Baba, buraya yerleşip bir daha Wu ailesinin yanına dönmesek nasıl olur?” deme fırsatını yakaladı.
Wu Qianqing tek kelime etmedi.
Aslında onun da aklından geçen buydu.
Daha önce Wu ailesinden taşınmak istemişti fakat hiç şansı yoktu. Artık onlar da taşınıyor olduğuna göre, onun geri dönmesi için hiçbir sebep yoktu. Wu ailesi artık onun küçükken bildiği gibi değildi. Artık küçük, komplocu, kıskanç ve hesapçı ikiyüzlü insanlar onları rahatsız edemezdi.
Wu Ruo, Hei Xin’den yerleşmelerine yardım etmesini istedi. Öğle yemeği için Qing Malikanesi’nde kaldı ve onlara Hei Xuantang’ı tanıttı. Harika bir öğleden sonrasında içip yemek yediler Gece yarısına kadar sofradan kalkmadılar.
Hei Xuanyi’nin kollarına yaslanan sarhoş Wu Ruo mırıldanmaya devam etti,
“Hei Xuanyi, bugün öyle çok mutluyum ki… Annem ve babam sonunda… Wu ailesinden… taşındılar. Sonunda acı çekmek zorunda değiller. Ve…babam…manevi gücünü de yeniden kazandı. Bu yüzden… artık… büyükbabam ve… ve amcalarımın ona zorbalık edeceğinden endişelenmeme gerek yok.”
Hei Xuanyi onu daha rahat ettirmek için kollarını beline doladı, “Gelip de babana tekrar sorun çıkarırlarsa diye kapıyı koruması için birini göndereceğim.”
Konuşurken Hei Xin’e tüm Qing Malikanesi’ni yarından itibaren koruması için bir işaret verdi.
Eggie’yi kollarında taşıyan Hei Xin başını salladı. Herkese gitmelerini söyledi ve Hei Xuanyi ve Wu Ruo’ya biraz mahremiyet sağladı.
Wu Ruo, Hei Xuanyi’nin yüzünü avuçladı, “Onları iyi korumalısın. Ailemin tekrar ölmesine izin verme ya da Wu Ailesine onları incitme şansı verme.”
Tekrar ölmek mi?
Hei Xuanyi kaşlarını çattı ve sözleri yüzünden kafası karıştı. Belki de çok sarhoş olduğu için saçma sapan konuşuyordu.
Wu Ruo sessizliğinden memnun değildi. Yüzünü buruşturdu, “Bana söz ver. Haydi.”
“…..”
Hei Xuanyi ona olumlu bir yanıt verdi.
“İyi çocuk.” Wu Ruo sevimli bir şekilde gülümsedi, Hei Xuanyi’nin ağzının kenarını çekiştirerek konuştu, “Pekala, madem aşkına karşı… bu kadar uslusun, ben…sana bir sır vereceğim.”
Hei Xuanyi’nin ilgisini çekmişti, “Ne sırrı?”
Wu Ruo önce soluna, sonra sağına, başının üstüne ve ardından ayaklarının altına baktı.
Hei Xuanyi yaptığı hareketlerle eğlendi, “Etrafta kimse yok.”
“Hmmm.”
Kollarını Hei Xuanyi’nin boynuna dolayarak başını aşağı çekti ve kulağına fısıldadı, “Biliyor musun. Wu Ailesinin her bir ferdi ölmeli. Her biri!”
“……”
Hei Xuanyi, “Sana yardım edeceğim!” dediğinde gözlerindeki öldürücü bakışı görünce gözlerini kıstı.(adam hemen okeyledi 🥹)
“Sen çok çok iyisin.” Wu Ruo somurttu, “Daha önce neden bu kadar aptaldım? Neden daha önce senden nefret ettiğimi hissettim?”
Wu Ruo sarhoşken ondan nefret ettiğini ikinci kez söylüyordu. Hei Xuanyi uzun kaşlarını çattı, “Benden ne kadar nefret ettin?”
“Senden o kadar çok nefret ettim ki… seni bir daha… görmek istemedim.”
“…..”
Hei Xuanyi, ondan bu kadar nefret etmesinin sebebinin bir adamla evli olması olduğunu varsaydı, “Peki ya şimdi?”
“Şimdi…”
Wu Ruo’nun kafası karışmıştı ve Hei Xuanyi’ye uzun süre baktıktan sonra başını salladı ve Hei Xuanyi’nin kulağına fısıldadı, “Sen…”
“Ha?”
Birden Wu Ruo ayıldı ve Hei Xuanyi’yi kenara itti. Elini havaya doğru uzattı ve önünde ruhani güce sahip gümüş bir kılıcı çekti. Sert bir şekilde “Sen kimsin?” diye bağırdı.
Birden bahçede sert bir rüzgar esti. Havada biri beyaz, diğeri siyah olan iki gölge belirdi. Beyazlı olanın yarısı insan yüzü ve diğer yarısında etsiz kemik vardı. İnsan yarım yüzü inanılmaz derecede garip görünüyordu. Siyahlı olanın yüzü ürkütücü olan siyah rünlerle doluydu.
Wu Ruo gözlerini kısarak sordu.”Hayalet klanından mısınız?”
Ona cevap vermeden doğrudan Wu Ruo’ya bir saldırı başlattılar.
Wu Ruo biraz kilo verdikten hemen sonra fiziksel egzersizler yapmaya başlamıştı. Bu nedenle hamleleri karşı tarafı birazcık incitecek kadar güçlüydü.
Hei Xuanyi kaşlarını kaldırdı.
Öğrendiği kadarıyla, Wu Ruo kilo vermeden önce kılıç becerilerini hiç öğrenmemişti. Ama şimdi bunda oldukça iyiydi, yeni başlayanlardan farklıydı.
Wu Ruo, kendi sorununun ne olduğunu bildiği için hızla birkaç adım geri attı ve kılıcı savurarak büyüyü yaptı, “Kun, Qian, Xun, Zhen, Kan, Li, Gen, Dui…”
Wu Ruo’nun önünde Sekiz Diyagram şeklinde büyük bir altın ışık oluştu,
“Kötülüğü öldür…”
Sekiz Diyagram ışığını tam iki gölgenin üstüne fırlattı.
Beyazlı ve siyahlı hayaletler onu küçümsedi. Parmak uçlarının hafif bir dokunuşuyla Sekiz Diyagram ışığı kırıldı, “Ruhsal gücün yeterince güçlü değil. Sekiz diyagram oluşumun Wu Chenzi’ninkinden çok daha zayıf.”
Wu Ruo tökezledi çünkü çok içmişti. Hafif bir gülümsemeyle “Öyle mi?” dedi.
O anda, kırık Sekiz Diyagramın ortasında altın bir ışık tekrar parladı ve iki hayaleti birdenbire sardı.
İki hayalet utandı. Tepki veremeden önce ışık tarafından emildiler.
Bam!
Işık altın bir çana dönüştü ve yere indi.
Wu Ruo ileri gitti ve çanı tutarken şarkı söyledi, “Düşmanına tepeden baktığında elde ettiğin şey bu olur! Hım! Beni küçük düşürmeye nasıl cüret edersiniz? Sizi asla dışarı bırakmayacağım.”
Dikkatlerini Sekiz Diyagrama yöneltirken, aslında onları sihirli bir silahla alt etmeyi planlıyordu.
Hei Xuanyi onu tutmak için ileri gitti.
Wu Ruo sarhoş bir şekilde gülümsedi, “Harika mıyım, değil miyim söyle?”
“Mm.”
Hei Xuanyi, yeni bir gelişimci olarak ne kadar pratik zekalı olduğundan etkilenmişti doğrusu.
Wu Ruo övünmek için göğsüne vurdu.
“Gelecekte daha harika olacağım, hatta bir gün Wu Chenzi’yi bile geçeceğim.”
Hei Xuanyi bir koluyla onu sabitlerken diğeriyle iki hayaleti dışarı çıkarmak için sihirli silahı geri çekti.
“Neden? Neden onları dışarı çıkardın?”
İki hayalet serbest bırakıldıktan sonra hemen Hei Xuanyi’nin önünde diz çöktüler, “Özür dileriz efendim. Onu hafife aldık. Lütfen bizi cezalandırın.”
Deneyimsiz bir uygulayıcının bu kadar kurnaz olabileceğini hiç düşünmemişlerdi. Ve Wu Ruo’yu hafife almalarının asıl sebebi onun manevi gücünü fazla hissetmemeleriydi.
Sarhoş Wu Ruo’ya bakan Hei Xuanyi, “Hei Yin, Hei Yang, bundan sonra bu kişi sizin de efendiniz.” dedi.
İki hayalet diz çöktü ve Wu Ruo’yu selamladı, “Selamlar leydim.”
“Demek tanıdıksınız…”
Wu Ruo geğirdi ve bir sonraki saniye, bu gece yediği her şeyi iki hayaletin üzerine kustu.
Hei Yin ve Hei Yang “…….”
“Eski arkadaşlar olduğumuz için üzerinize kusmama aldırmazsınız, değil mi?”
“…..”
Hei Xuanyi’nin sert bakışları altında Hei Yin ve Hei Yang, “Hayır, tabiki.” dediler.
Wu Ruo, Hei Xuanyi’nin sırtına bindi, “Hei Xuanyi, şimdi yatmak istiyorum!”
Hei Xuanyi onu banyo yapması için banyoya taşıdı ve sonra onu yatağa uzattı.
Wu Ruo yatağına girince hemen uykuya daldı.
Hei Xuanyi de gözlerini kapadı. Ama aniden, Wu Ruo’nun bir kabus görmüş gibi kalkıp oturduğunu hissedince uyandı.
Gözlerini açtı ve Wu Ruo’nun nefes nefese kaldığını gördü,
“Bir kabus mu gördün?”
Wu Ruo şu an için bunun gerçek ya da rüya olduğunu söyleyemezdi. Bir süre sonra alnındaki teri sildi.
“Rüyamda biri siyah, diğeri beyaz iki hayalet gördüm…”
Hei Xuanyi. “…..”
“Bizden mi bahsediyorsunuz leydim?”
Birdenbire yataklarının yanında iki gölge belirdi.
Wu Ruo onları görünce heyecanlandı, “Evet, sizdiniz.”
Sadece onları rüyasında görmekle kalmamıştı, kendisi de bir hayalete dönüşmüştü. Vücudu şeffaflaşmıştı, bu açıklanamaz bir şekilde korkutucuydu. Bu şekilde ortadan kaybolduğu için paniğe kapılmıştı. Sonra korkudan uyanmıştı.
Hei Yang ürkütücü bir şekilde sırıttı, “Leydim, sonunda artık bizi görebilirsin.”
Wu Ruo, ikisine bakarken hala kendini toplayamadı.
Hei Yin açıkladı, “Bizi daha önce göremiyordun çünkü ruhsal gücün yeterince yüksek değildi.”
Wu Ruo kendi yüzünü ovuştururken sordu, “Adlarınız Hei Yang ve Hei Yin mi?”
İki hayalet şaşkınlıktan biraz dondu ve sonra başlarını salladı.
Wu Ruo devam etti, “Hei Yang’ın kadınların iç çamaşırlarını çalma hobisi var ve Hei Yin, Hei Yang’ı seviyor ama ona söylemeye cesareti yok.”
Hei Yang. “!!!”
Hei Yin. “!!!”
Hei Xuanyi, iki hayaletin yüz ifadelerine iyice bakarken sordu, “Tüm bunları nasıl bildin?”
Hei Yang ve Hei Yin aynı anda sordu. “Ona söyleyen sen değil miydin lordum?”
Mümkün değildi!
İkisi de kimseye mahremiyetlerinden bahsetmemişti. Efendileri bile bilmiyordu. Wu Ruo nasıl bilebilirdi ki?
.
.
.
Sır perdeleri aralanmaya başlıyor hadi bakalım 🫰
