Xiao Jiashu’nun Weibo’su “Xiao Shumiao” ajans şirket tarafından onaylanmıştı.
Şu andan itibaren bu onun büyük ismiydi. Özçekimler ve tanıtım bilgileri yayınlayabilirdi. Şu anda listesinde sadece Ji Mian vardı. Yönetmen Luo, Shi Tingheng, Miao MuQing gibi isimleri de eklemesi gerekecekti.
Telefonunun ekranını henüz açmıştı ki çalmaya başladı, arayan nadiren arayan babasıydı.
“Baba, iyi misin?” Geçmiş deneyimlerine göre babası Xiao Qijie boş olduğu zamanlarda asla küçük oğlunu aramak için inisiyatif kullanmazdı.
Oğlu yurtdışında bazı sorunlarla karşılaşsa bile, bununla ilgilenmesi için sekreterine bırakırdı. Babası sadece otoriter ve sembolik bir figür gibi görünüyordu ve buna uygun sorumluluklar üstlenmesine gerek yoktu. Ancak abisi Xiao Dingbang için titiz ve iyi bir babaydı ve neredeyse ona vermesi gereken her şeyi vermişti.
Xiao Qijie öfkeyle söyledi. “Annen nerede? Onu hemen geri getir! Eğer istemiyorsa, ona neden geçmişte Xiao ailesiyle evlenmeyi planladığını sor. Bir oğlun olmasının korkusuz olacağın anlamına geldiğini düşünmesin. Her zaman daha genç ve güzel bir kadın bulabilirim.”
“Baba, annemin seninle neden evlendiğini anlamıyor musun? Seni gerçekten sevdi. Eğer para ve şöhret isteseydi, etrafta bunu sağlayabilecek pek çok talip vardı. Bazı insanlar senden daha kötü değil. Sen de evliydin ve bir oğlun vardı. Seninle evlendiğinde oğluna, ailene bakması ve hatta eğlence sektörünü bırakması gerekecekti. Ne kadar fedakârlık yaptın? Sonra da seninle neden evlendiğini sordun. Seni sevdiği için ona karşı çok acımasızsın. Korkusuz kişi her zaman sen oldun. “
Xiao Jiashu daha fazla konuştukça dayanılmaz hale geldi ve devam etmeden önce gözlerini silmek için başını eğdi, “ama bir ilişkinin sürdürülmesi iki kişinin çabasını gerektirir. Annem çok çalışıyordu ve sen de onun çabalarının tadını gönül rahatlığıyla çıkarıyordun. Ölçülemeyecek miktarda sevgi, senin ilgisizliğiniz yüzünden tüketildi. Annem dün iyi uyudu, uyku ilacı almadı ve sabah kalkarken şarkı mırıldandı. Benim için biraz erişte pişirdi. Senden ayrıldıktan sonra iyi vakit geçiriyor. Nedenini biliyor musun? “
Xiao Qijie’nin nefesi biraz dengesizdi. “Neden?” diye sormadan önce bir süre sessiz kaldı.
“Çünkü artık seni sevmiyor. Boşanmak için evlilik anlaşmasını imzalarsan endişe etmeyecek. Baba, sen…” Xiao Jiashu konuşmasını bitirmeden önce aceleyle telefonu kapattı ve hat meşgul çalmaya başladı.
Bilmediği şey ise korkusuz Xiao Qijie’nin boşanma anlaşmasını Xue Miao’nun avukatına gönderdiğiydi. Bunun karısını tehdit etmenin bir yolu olduğunu düşündü ve oğlunun söylediklerini duyduktan sonra sanki bir rüyadan uyanmış gibi aceleyle onu durdurmaya gitti.
“Hayatımın yarısı boyunca sıkıntı çektim, bu yeterli olmalı.” Xiao Jiashu telefonu kapattıktan sonra başını salladı ve içini çekti ama o kadar da üzgün hissetmiyordu. Her iki ebeveyn de yetişkindi ve kendi hayatlarını sürdürebilecek kadar yetenekliydiler.
Arayan Xiao Qijie olduğu için uygunsuz konuşmaktan korktuğundan telefonu açmak üzere soyunma odasına geçmişti. Telefonu kapattıktan sonra kapıyı iterek açtı ama yan kapıdan gelen zayıf sesi duydu.
Miao Muqing’in menajeri şikayet etti, “Qing Qing, kolunun yine mor olduğunu görüyorsun. Yarın da bazı kozmetik ürünlerinin reklamı olacak, ne yapacağız şimdi?”
Miao Muqing: “Kapatıcıyla kapatmak imkansız mı? Hadi ama. “
” Bu mor ve mavi çürüğü kapatmaya yetecek ne kadar kapatıcım var sence? Senden bu zor çekim için yapımcıdan iki katını istemeni istedim ve sen dinlemiyorsun, reklam vereni rahatsız edersen, çekimi iptal edilebilirsin! “
” Lütfen, ne dublesi? Heng-ge ve Ji-ge yerlerine birini istemediler. Ben nasıl yapabilirim?”
” Bu farklı, onlar erkek, sen bir kadınsın! “
” Ekipte erkekler ve kadınlar oyuncu, hiçbir fark yok. İyi bir kadın dublör davet etmek zordur ve ben oynamaya geldiğimde benden daha iyi olmayabilir. Eğer erkek bir dublörüm varsa, o sağlam figür görülebilir mi? Yüzümü göstermem için yine de durmam gerekecek. O zaman ne kadar çekim boşa gider? O zaman Yönetmen Luo sinirlenmez mi? Neden popüler olduğumu bilmiyorsun. Benim itibarım kendi alın terime ve hatta kanıma dayanıyor. Kırılamaz.”
Menajeri ikna olmuş görünüyordu ve çaresizce iç çekti.
Xiao Jiashu oyunculuğu sevdikten sonra ekipteki oyuncuları araştırdı ve doğal olarak Miao Muqing’in geçmişini biliyordu. O zamanlar binlerce insandan sadece biriydi. Hiçbir bağlantısı ve geçmişi yoktu. Çünkü çok çalışacak ve mücadele edecek kadar cesurdu.
Bugünkü statüsüne sahipti çünkü kendisinin de söylediği gibi, bu statü ter ve kanla değiş tokuş edilmişti. Bir drag yarışı sahnesini çekerken geçirdiği trafik kazasında neredeyse ölüyordu. Çekimlere devam etmek için hastaneden ayrıldı ve asla geri çekilmedi. Yapımcıların ve yatırımcıların gözdesi olmasına rağmen, geçmişi olmadığı için anlaşılabilir bir şekilde çaresizdi.
Bu eğlence sektöründe herkes iki deri giyiyordu; bir deri dışarıda görülen, bir deri gizliydi. Herkesin anlatılamaz kalpleri ve sırları vardı, bu yüzden kimse sadece yüzeye bakamazdı.
Ekibe ilk geldiğinde Xiao Jiashu, Miao Muqing’den çok iğrenmişti ve onun sürekli selam vermeye gelmesinden hoşlanmıyordu.(hatırlamayanlar için ilk tanışma gecesi yemeğinde kadın, bizim küçük fidana kıl olmuştu sandalyesi ona verildi diye)
Ama şimdi duygu doluydu ve duygulanmıştı. Kişisel asistanına bir WeChat mesajı gönderdi ve kan dolaşımı için bazı özel ilaçlar almak üzere Xiao şirketinin Ar-Ge departmanına gitmesini istedi ve ardından sessizce soyunma odasından ayrıldı.
Bugün çekimler devam ediyordu, oyuncu Shi TingHeng ve Lin LeYang zaten sıkıca bağlanmışlardı ve Yönetmen Luo’yu dikkatle dinliyorlardı. Sahnenin çekimine başlamadan önce Miao Muqing’i beklediler. Miao Muqing tarafından canlandırılan Annie de gizli bir ajandı. Ling Group’ta muhasebeciydi ama Interpol’den geliyordu ve Shi Tingheng’in canlandırdığı He Jin sistemde yoktu. Bu nedenle birbirlerini tanımıyorlardı ve soruşturma sırasında birbirlerini şüpheli buldular, bu yüzden kavga ettiler.
Bugün çekilecek olan sahne de tam olarak buydu; üçü bir süre dövüşecek ve işleri bittiğinde birbirlerini tanıyarak bir saldırı-savunma ittifakı oluşturacaklardı.
Xiao Jiashu, Yönetmen Luo’yu dinlemek için acele etti. Çekilen her sahne bir öğretim alıştırmasıydı ve bir sünger gibi, oyunculuk becerilerinin parçalarını ve parçalarını şaşırtıcı bir hızla emiyordu.
“Miao Muqing hazır mı? Sen hazır olduğunuzda çekime başlayacağız.” Yönetmen Luo hoparlörden seslendi.
“Hazırım.” Miao Muqing başparmağıyla onayladı.
“Tamam, tüm birimler, dikkat!” Yönetmen Luo bir hareket yaptı.
Xiao Jiashu, yönetmen Luo’nun yanına çömeldi ve dikkatle monitöre baktı. Kafasını kaldırdığında bir gölgenin kendisini kapladığını fark etmesi uzun sürmedi ve bunun Ji Main olduğunu anladı. Bir elinde sigara tutuyor, diğer eli cebinde yoğun bir şekilde sahneye bakıyordu. Boyu 190 cm’nin üzerindeydi, uzun bacakları, düz sırtı ve özenli saçları onu kayıtsız ve ciddi gösteriyordu. Ancak, her zamanki Ji Mian bahar rüzgârı ve yağmur gibiydi[*], özellikle de altın ipek gözlüklerini taktıktan sonra, ona bilgece bir hava veriyordu. Bir aktörden ziyade, iyi bir üniversitenin tanınmış bir profesörü gibi görünüyordu. Doğal ve değişkendi, her rolü iyi kavrayabiliyordu.
[*] Bahar rüzgârı ve yağmur: Birinin eğitiminin ne kadar iyi olduğunu ya da öğretmenin doğru öğrettiğini övmek için kullanılan bir Çince deyim.
Xiao Jiashu ona baktı ve Ji-ge’nin gerçekten yakışıklı olduğunu kabul etmek zorunda kaldı! Her bakışı, her ifadesi, her hareketi yakışıklıydı! Ancak, bu hiçbir şey değildi. Oyunculukta ciddileştiğinde, bu tür güçlü bir kişisel karizma geniş kapsamlı, yakışıklı ve müthiş bir hal aldı!
Ji Mian çaresizce, “Neye bakıyorsun?” dedi.
Sadece yakışıklı olmana bakıyorum. Xiao Jiashu içinden sessizce cevap verdi, ancak derisi çok inceydi ve hemen sahneye baktı, utanarak, “Hiçbir şey, sadece bir süre burada kalacağım.”
Ji Mian hafifçe gülümsedi, ifadesi eskisi kadar ciddi değildi.
Sahnedeki dövüş durdu, Lin LeYang tekrar NG yedi ve yönetmen neredeyse hoparlörü kırıyordu, “KES, KES, KES!
Dövüş sanatları eğitmeni nerede, onu aşağı indirin ve tekrar çalışın! Tekme bile atamıyorsun, beden eğitimi dersini Çince öğretmeni mi verdi?”
Bu zamana kadar Lin LeYang 26 NG yemişti bile. Çekimler iyi gitmiyordu. Lin LeYang’ın kendisinin de çok utandığı, ancak konsantre olmakta güçlük çektiği görülürken, menajeri Weibo’yu taramak için dinlenme odasında saklanıyor ve ne yapacağını bilmeden parmak uçlarıyla ekranı bıçaklıyordu.
Lin Leyang, yüzü kızarana kadar Luo Zhangwei, Shi Tingheng ve Miao Muqing’den defalarca özür diledi ve Ji Mian’a, ardından da çok uzakta olmayan Xiao Jiashu’ya baktı. Bir sonraki çekimde, her zamanki gibi yine NG’lendi. Farkında olmadan birkaç saat geçti.
“Ah! Senin gözlerin yok mu?” Miao Muqing’in çığlığı sabah çekimlerini sona erdirdi. Lin LeYang tarafından sol yüzüne tekme atıldı, cildi hızla kızardı ve şişti, biraz ciddi görünüyordu.
Menajeri, Müdür Luo’nun KESTİK diye bağırmasının ardından aceleyle kontrol etmeye koştu. Yönetmen Luo Lin LeYang’ı azarladı, hatta “eğlence sektöründen çık” diye bağırdı. Lin LeYang ilk başta itaatkâr davransa da daha sonra gözleri doldu ve dayanmaya çalıştı.
Ji Mian sigarasını söndürdü ve Miao Muqing’den şahsen özür dilemeye gitti.
Miao Muqing kızgın bir ifadeyle yanaklarını kapatıyordu ama Ji Mian burada olduğu için sakinleşmek zorundaydı. “Şu anda Ji-ge’nin yüzünü görmek güzel. Gençler çok aceleci olmamalı ve çekim yaparken dikkatli olmalı. “
“Kardeş Mu Qing seni tanıyorum, gerçekten özür dilerim!” Lin LeYang hızla eğildi ve eğildiğinde gözlerinden iki damla yaş düştü, yeri ıslattı ama yüzünde hiçbir iz bırakmadı.
Miao Muqing dişlerini sıktı ve hiçbir şey söylemedi. Elinden gelse Lin LeYang’a unutamayacağı bir ders vermek isterdi. Yarın hâlâ bir kozmetik reklamı çekmesi gerekiyordu. Şimdi incinen yanağı sözleşmenin ihlali olarak görülebilirdi. Reklam veren reklamı sonlandırmak isterse, onun kaybını kim ödeyecekti?
Ji Mian çok çaresizdi ve onunla tazminat hakkında konuşmak üzereydi ki Xiao Jiashu geldi ve “Mu Qing kardeş, biraz ilaç sür, bir gece uyuduktan sonra şişliğe iyi gelecektir.” dedi.
Miao Muqing ilacı aldı ve ona baktı. Bu Xiao şirketinin özel ilacıydı ve yüzü rahatlayacaktı.
.
.
.
